Όσοι έχετε πάει Εράσμους με
καταλαβαίνετε…όσοι δεν έχετε πάει ελπίζω ότι θα με καταλάβετε. Όσοι είστε
Εράσμους ή ετοιμάζεστε να πάτε δεν ασχολούμαι μαζί σας, είστε η χειρότερη
κατηγορία!
10 Φεβρουαρίου 2012. Απευθείας πτήση Αθήνα-Άμστερνταμ. Τρένο
Άμστερνταμ-Χρόνινγκεν. Ουάου!
11 Φεβρουαρίου 2012 έως 14 Ιουλίου 2012.
BEST TIME OF MY LIFE! Τα
περί Εράσμους τα έχω περιγράψει πιο παλιά. Νέα μέρη, πάρτυ, ταξίδια, φίλοι και… υπέροχες στιγμές. Το
Εράσμους είναι μία από αυτές τις λίγες εμπειρίες που σου αλλάζουν τη ζωή, τον
τρόπο που σκέφτεσαι…
Αφού γύρισα στην Ελλάδα πέρασε
γρήγορα-γρήγορα το καλοκαίρι, ήρθε το δύσκολο το χειμερινό εξάμηνο (εργασίες,
εργασίες, εργασίες…το Μάρκετινγκ βλέπετε με είχε διαρκώς σε ετοιμότητα) και
φτάνει η καταλυτική ημερομηνία στην οποία συνειδητοποίησα τι συμβαίνει!
10 Φεβρουαρίου 2013. Διαβάζω για την
εξεταστική η οποία έχει απαράδεκτο προγραμματισμό με αποτέλεσμα να δίνω τρία
μαθήματα εκείνη την εβδομάδα που ένα χρόνο ξεκίνησα για το Εράσμους. Η ελληνική
πραγματικότητα δε με άφησε ούτε καν να γιορτάσω την μετα-Εράσμους επετειό μου.
Ένα μήνα και κάτι μετά το πρώτο σοκ.
Με κυνηγάν υπέροχες αναμνήσεις, άπειρες φωτογραφίες. Τα posts και τα μηνύματα στο facebook δίνουν
και παίρνουν... Από Ελλάδα, σε Ισπανία,από Ισπανία σε Βέλγιο και η διαδρομή
τους συνεχίζεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αυστραλία...
Έχει και η Αθήνα τα καλά της…δε λέω. Έχει τους φίλους μου, ήλιο, κάποιες μέρες
είναι καλή και η Α.Σ.Ο.Ε.Ε , έχει και τη Get Involved εννοείται, …αυτά! (ως Βολιώτισα τη φαμίλια δεν την
αναφέρω γιατί είναι εκτός Αθηνών)
Όλα αυτά βέβαια δεν βοηθούν να
περάσει το Post-Erasmus Syndrome… πλήττει ολοένα και
περισσότερους φοιτητές (κάτι που θεωρώ καλό γιατί σημαίνει ότι πολλοί τόλμησαν
να πάνε).Οι πρώην Ερασμίτες από εκεί που με ένα σακίδιο γυρίζαμε την Ευρώπη,
τώρα «προγραμματίζουμε» επι δύο μήνες ένα τριήμερο στο Ναύπλιο, και αν…
Σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν να μπορούσα
να ξαναπάω στην εστία μου στο Χρόνινγκεν για μία μέρα, για ένα coffee break (ξέρετε, η στιγμή που
υποτίθεται σταματάς το διάβασμα που δεν ξεκίνησες ποτέ και ο Ιταλός φίλος σου
φτιάχνει εσπρέσσο για όλους). Κι εδώ έρχεται ο αντίλογος… αυτές οι εμπειρίες
είναι τόσο ωραίες γιατί είναι μοναδικές!
Οπότε όσοι είστε Εράσμους ή
ετοιμάζεστε να πάτε σας ζηλεύω απίστευτα…κάντε όλους τους πρώην Ερασμίτες
συναδέλφους σας περήφανους (εννοείται ότι θα έρθουμε να σας δούμε, τέτοιες
ευκαιρίες δεν τις χάνουμε!). Όσοι δεν το σκέφτεστε, καιρός να κάνετε αίτηση
γιατί λήγει η προθεσμία. Και ομοιοπαθείς που υποφέρετε από Post-Erasmus Syndrome, μην ξεχνάτε, υπάρχει πάντα το reunion! ;)
Ελένη Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου