Μια μέρα χωρίς μια πράξη αγάπης είναι μια χαμένη μέρα, γράφει ο Buscaglia. Αυτές οι λέξεις κρύβουν κάτι πολύ σημαντικό.
Μία «πράξη αγάπης» κάθε μέρα. Ένα στοργικό βλέμμα, μία αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα τηλεφώνημα και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους που εκφράζουμε την αγάπη μας… Ο καθένας την εκφράζει διαφορετικά. Η αγάπη δε μετριέται, δεν μπαίνει σε καλούπια, δε συγκρίνεται. Όπως λέει κι ο Coelho, μιας και έπιασα τους συγγραφείς, «Αγάπη είναι.».
«…μια χαμένη μέρα»
Άραγε πόσες χαμένες ημέρες υπάρχουν; Μου φαίνεται παράλογο να μη δεχτείς ή να μη μοιράσεις αγάπη μία ολόκληρη ημέρα. Δεν είναι θέμα ρομαντισμού ή ιδεαλισμού, αλλά ανάγκης. Είναι σαν να έχεις ένα μπλοκ με λευκές σελίδες και πολύχρωμους μαρκαδόρους και επιλέγεις να αφήσεις τις σελίδες λευκές γιατί μπορεί να σου χρειαστούν αργότερα, για κάτι πιο σημαντικό.
Όταν ήμαστε παιδιά ζωγραφίζαμε παντού, χαμογελούσαμε συνέχεια, αγκαλιάζαμε αυτούς που αγαπάμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Kαι μετά μεγαλώσαμε. Αρχίσαμε να αμφισβητούμε τους ανθρώπους, τα συναισθήματά τους, τις πράξεις τους,την αγάπη…
Μα πώς θα γίνει ο κόσμος μας καλύτερος αν ξεχνάμε την αγάπη;
«Το τέλος της ημέρας είναι μια καλή στιγμή για να αναλογιστούμε τι κάναμε για να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος, λίγο πιο φιλικός και στοργικός. Κι αν τα βράδια περνούν, το ένα μετά το άλλο,και τίποτε δε μας έρχεται στο νου, ίσως είναι καιρός να σκεφτούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κι εμείς να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο. Δε χρειάζονται μνημειώδεις πράξεις, αρκούν πράγματα απλά, τα οποία εύκολα μπορεί να γίνουν: εκείνο το τηλεφώνημα που δεν έχουμε κάνει, εκείνο το σημείωμα που αμελήσαμε να γράψουμε, εκείνη την πράξη καλοσύνης που παραλείψαμε να αναγνωρίσουμε.Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και είμαστε όλοι χαρισματικοί.»
Αυτές οι σκέψεις του Buscaglia με γεμίζουν αισιοδοξία. Όποτε τις διαβάζω, σκέφτομαι ασυναίσθητα τα μικρά πράγματα μέσα στη μέρα που έκανα και έκαναν για εμένα.
Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να αλλάξεις τον κόσμο!
Ελένη Κ.
Μία «πράξη αγάπης» κάθε μέρα. Ένα στοργικό βλέμμα, μία αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα τηλεφώνημα και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους που εκφράζουμε την αγάπη μας… Ο καθένας την εκφράζει διαφορετικά. Η αγάπη δε μετριέται, δεν μπαίνει σε καλούπια, δε συγκρίνεται. Όπως λέει κι ο Coelho, μιας και έπιασα τους συγγραφείς, «Αγάπη είναι.».
«…μια χαμένη μέρα»
Άραγε πόσες χαμένες ημέρες υπάρχουν; Μου φαίνεται παράλογο να μη δεχτείς ή να μη μοιράσεις αγάπη μία ολόκληρη ημέρα. Δεν είναι θέμα ρομαντισμού ή ιδεαλισμού, αλλά ανάγκης. Είναι σαν να έχεις ένα μπλοκ με λευκές σελίδες και πολύχρωμους μαρκαδόρους και επιλέγεις να αφήσεις τις σελίδες λευκές γιατί μπορεί να σου χρειαστούν αργότερα, για κάτι πιο σημαντικό.
Όταν ήμαστε παιδιά ζωγραφίζαμε παντού, χαμογελούσαμε συνέχεια, αγκαλιάζαμε αυτούς που αγαπάμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Kαι μετά μεγαλώσαμε. Αρχίσαμε να αμφισβητούμε τους ανθρώπους, τα συναισθήματά τους, τις πράξεις τους,την αγάπη…
Μα πώς θα γίνει ο κόσμος μας καλύτερος αν ξεχνάμε την αγάπη;
«Το τέλος της ημέρας είναι μια καλή στιγμή για να αναλογιστούμε τι κάναμε για να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος, λίγο πιο φιλικός και στοργικός. Κι αν τα βράδια περνούν, το ένα μετά το άλλο,και τίποτε δε μας έρχεται στο νου, ίσως είναι καιρός να σκεφτούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κι εμείς να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο. Δε χρειάζονται μνημειώδεις πράξεις, αρκούν πράγματα απλά, τα οποία εύκολα μπορεί να γίνουν: εκείνο το τηλεφώνημα που δεν έχουμε κάνει, εκείνο το σημείωμα που αμελήσαμε να γράψουμε, εκείνη την πράξη καλοσύνης που παραλείψαμε να αναγνωρίσουμε.Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και είμαστε όλοι χαρισματικοί.»
Αυτές οι σκέψεις του Buscaglia με γεμίζουν αισιοδοξία. Όποτε τις διαβάζω, σκέφτομαι ασυναίσθητα τα μικρά πράγματα μέσα στη μέρα που έκανα και έκαναν για εμένα.
Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να αλλάξεις τον κόσμο!
Ελένη Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου