Αυτός είναι ο τίτλος που κέρδισε τα Vimeo Awards το 2012 στην κατηγορία των ντοκιμαντέρ. Το δεκάλεπτο βίντεο εκτυλίσσεται στην πολυφορεμένη Ινδία όπου ο δημιουργός ακολουθεί τον μικρό Αμάρ στην καθημερινή του ρουτίνα. Αρχικά περίμενα να δω τις τόσο συνηθισμένες αλλά και τόσο αγαπημένες σκηνές της Ινδίας με τα έντονα χρώματα και την ασταμάτητη φασαρία, τις εικόνες που κάνουν το στομάχι σου να σφίγγεται τη μια από την απέραντη ομορφιά και την άλλη από την εξαθλίωση των ανθρώπων. Αυτό που είδα όμως ήταν συναφές με την Ινδία που έζησα και θυμάμαι. Την Ινδία με τους λασπωμένους δρόμους, την πρωινή καταχνιά, τα θλιμμένα βλέμματα και (όσο εντύπωση κι αν σας κάνει) το τσουχτερό κρύο. Θυμάμαι τα σχολιαρόπαιδα ενός χωριού έξω από την Άγρα που ενθουσιάστηκαν με τα στυλό που κουβαλήσαμε από τα Jumbo και τα κοριτσάκια με τις κοτσίδες που απέφευγαν την φρενήρη κίνηση της Jaipur για να φτάσουν στο σχολείο τους. Αντίστοιχες εικόνες θα δείτε και στο βίντεο το οποίο ίσως σε ορισμένους φανεί ασήμαντο καθώς το μήνυμα που θέλει να περάσει ο δημιουργός του είναι σχετικά έμμεσο. Ωστόσο, σε εμένα τουλάχιστον, το τέλος του μικρού αυτού ντοκιμαντέρ άφησε την ίδια πικρόγλυκη γεύση που μου άφησε και η αναχώρησή μου από αυτή τη γεμάτη αντιθέσεις χώρα.
http://vimeo.com/19890458
Νίκη Θ.
http://vimeo.com/19890458
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου