Μια φορά κι έναν καιρό…

Μια φορά κι έναν καιρό…

Κάπως έτσι ξεκινούσαν όλα τα παραμύθια που μας διάβαζαν όταν ήμασταν παιδιά. Μπορεί να είχαν δράκους, πολεμιστές, πριγκίπισσες  αλλά πάντα τέλειωναν με τη φράση «κι έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα!».

Μεγαλώσαμε όμως! Οι ιστορίες που ακούμε δεν έχουν προσχεδιασμένη αρχή και τέλος. Και σίγουρα δεν είναι πάντα όμορφες. Στην Ελλάδα της κρίσης όμως υπάρχει η ανάγκη για σύγχρονα παραμύθια.

«Κόκκινη κλωστή δεμένη,στην ανέμη τυλιγμένη. Δώσε κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν’αρχινίσει!», έλεγαν οι παλιοί. Και το παραμύθι που θέλουμε εμείς ν’αρχινίσει δεν έχει δράκους, πολεμιστές και πριγκίπισσες… έχει κάτι πολύ πιο απλό.Καπάκια!

Εδώ και κάποια χρόνια γίνεται μία δράση μέσω του Συλλόγου Παραπληγικών και Κινητικά Ανάπηρων Νομού Πέλλας μέσω της οποίας πλαστικά καπάκια γίνονται αναπηρικά αμαξίδια.Ψάξαμε, ρωτήσαμε και μιλήσαμε με τους υπεύθυνους. Ένα αμαξίδιο αντιστοιχεί σε ένα τόνο καπάκια!

Αρχίσαμε λοιπόν να μαζεύουμε αλλά είμαστε ακόμη πολύ μακριά από τον τόνο. Οπότε θέλουμε τη βοήθειά σας! Όσο περισσότεροι είμαστε τόσο πιο πολλά καπάκια θα μαζέψουμε και τόσο πιο πολλά χαμόγελα θα μοιράσουμε.

Από 29 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου θα είμαστε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ελπίζουμε να μας βοηθήσετε να μαζέψουμε όσο περισσότερα καπάκια μπορέσουμε. Γιατί ένα καπάκι αν κυλήσει, παραμύθι θ’αρχινίσει!

Για περισσότερες πληροφορίες  μπορείτε να μας βρείτε στην ομάδα μας στο Facebook 

facebook.com/get.involved.aueb?ref=hl και  στο e-mail μας getinvolved@hotmail.gr!

Ελένη Κ.